Neuro – hormonale gezondheid
De hormoonbalans wordt in grote mate bepaald door het functioneren
van het autonome zenuwstelsel
Hormonen en autonome zenuwstelsel
Het goed functioneren van de hormoonhuishouding is nauw verbonden met het functioneren van het autonome zenuwstelsel, daarom spreken we van een neuro-hormonaal systeem. Het is een erg belangrijk netwerk van regulatie processen dat ook de eerste reacties op stress verzorgt. De hormonale component bestaat uit verschillende hormoonklieren die hun boodschappenstofjes afgeven aan het bloed. Dit betekent een zekere traagheid in de prikkeloverdracht. Bij het autonome zenuwstelsel spelen zenuwpulsen (elektrische signalen) en diverse neurotransmitters een cruciale rol. Deze processen werken snel. Binnen het autonome zenuwstelsel onderscheiden we de parasympatische, het (ortho)sympathische deel en het zenuwstelsel van de darmen (enteric nervous system)
HET PARASYMPATISCH ZENUWSTELSEL IS DE STRESS REM
Hormonen en zenuwstelsel
Het parasympatische zenuwstelsel reguleert o.a. het herstel en de energie-reserves in het lichaam. Het reguleert ook de mate van stress respons en daarmee staat het functioneren van het autonome zenuwstelsel (AZC) primair onder de regie van de parasympatische tak. We spreken daarom ook wel van de ‘vagale rem’. Ongeveer 75% van alle parasympatische zenuwen maken onderdeel uit van de 10e hersenzenuw, de Nervus Vagus. Acetylcholine en nor-adrenaline zijn de belangrijkste neurotransmitters binnen het AZC. De sympathische tak van het AZC is verantwoordelijk voor de aansturing van alle processen in geval van stress, daardoor veroorzaakt het o.a. energie productie, hartslag versnelling, bloeddruk verhoging, verhoging van de glucose concentratie in het bloed, toename van spierkracht e.d.
Het functioneren van AZC en met name de rol van de parasympatische tak (vagale rem) kan wetenschappelijk worden bepaald met een meerdaagse analyse van de Hart Ritme Variabiliteit. Zo kan zowel de hoeveelheid als de kwaliteit van het herstel gemeten worden en met name in de nacht, wanneer herstel een cruciale factor is.
HORMONEN KUNNEN ZOWEL EEN SNEL ALS EEN TRAAG EFFECT SORTEREN
Hormonen – grote diversiteit
Er zijn drie categorieën hormonen:
Hormonen binden aan receptoren om een effect te sorteren. Deze receptoren kunnen zich bevinden op het membraan (snelle werking), bijvoorbeeld (catecholaminen, peptidehormonen), werken intracellulair (trager effect), bijvoorbeeld testosteron, oestrogenen, cortisol of werken nucleair (zeer traag effect), ze interacteren met DNA zoals T3/T4 hormonen.
De regulatie van secretie van hormonen vindt in de hersenen plaats op drie manieren.
WIJ LEGGEN U GRAAG UIT HOE MET HAAR MINERAAL ANALYSE DE BIJNIERFUNCTIE KAN WORDEN VASTGESTELD
EEN BEETJE STRESS IS PRIMA, NIET KUNNEN HERSTELLEN LEVERT PAS EEN BURN-OUT OP
Autonome zenuwstelsel
In een stresssituatie worden de stresshormonen adrenaline en noradrenaline uitgescheiden. Hierdoor gaat je hart slaan, je ademhaling versnelt direct, de spieren zijn aangespannen om te lopen en andere zintuiglijke waarnemingen worden versterkt. Ook de spijsvertering wordt tijdelijk stil gelegd. Je hebt als het ware op het gaspedaal geduwd.
Na enkele minuten treedt een tweede systeem in werking. De hypofyse zal de bijnieren opdracht geven cortisol te produceren. Cortisol laat de bloedsuikerspiegel stijgen en zet de stofwisseling een tandje bij. Daardoor komt er meer energie vrij om met de stressvolle situatie om te gaan.
Het parasympatisch systeem brengt het lichaam weer tot rust. Het rempedaal is ingedrukt waardoor je hartslag verlaagt, de ademhaling wordt dieper en langzamer, de spierspanning neemt af, je zweet minder en de bloedvaten verwijden zich waardoor het bloedvolume en de lichaamstemperatuur stijgt en het bloed minder naar de spieren geleid wordt en meer naar organen die een rol spelen bij de spijsvertering. Ook de emoties komen tot rust.
Veel westerse ziektes worden veroorzaakt door de verstoring van de balans in het autonome zenuwstelsel. De regulerende rol van de parasympatische tak neemt af (afname rem-functie), er komt steeds minder herstel en de kwaliteit van het herstel neemt af, de sympaticus invloed neemt onevenredig en op de verkeerde momenten toe.
Angst, depressie, stress, chronische spierspanning, hartproblemen, slaapproblemen en hoge bloeddruk zijn veel voorkomende gevolgen.
